Als we het over culturele werken en cultuur hebben, denken we meestal aan de werken van de oude meesters, aan gebruiken en tradities die door de eeuwen heen zijn doorgegeven. En het is waar dat dit voor het grootste deel het geval is. Maar wat minder bekend is, is dat cultuur niet alleen oud is, maar ook modern. Dat laatste is natuurlijk minder bekend, maar dat betekent niet dat het niet bestaat.
Typische voorbeelden zijn beeldhouwers en schilders die hedendaagse kunst maken. Natuurlijk is dit lang niet ieders smaak, maar zo is het ook met de klassiekers. Het is niet omdat we het niet subjectief mooi vinden dat het geen deel uitmaakt van onze cultuur. Zo moeten we er ook over denken.
Hetzelfde kan gezegd worden van zangeressen en diva\’s. Het zijn vaak deze vrouwen die nieuwe dingen creëren. Het zijn vaak deze vrouwen die nieuwe cultuur creëren voor jonge mensen. In feite zijn zij het vaak die oude kunst \’saai\’ vinden en massaal afwijzen. Het is waar dat we niet van deze stijl houden, maar het feit dat het jonge mensen aantrekt in de kunst en hen vaak de kans geeft om verschillende soorten artiesten uit te proberen, betekent dat ze in staat zijn om hun muzikale smaak te ordenen en deze te identificeren wanneer ze later kwaliteitsmuziek horen.
Maar als het zo goed is, waarom is de hedendaagse cultuur dan niet beter bekend of gepromoot? De reden ligt voornamelijk in ons conservatisme. We klampen ons vast aan het verleden en willen vasthouden aan wat we kennen en wat heeft gewerkt. We zijn bang, zij het onbewust, voor het nieuwe en het onbekende. Het is dus begrijpelijk dat we ons vastklampen aan onze voorouderlijke tradities.
Dan is er ook nog het feit dat de tijd geleidelijk slechte werken heeft uitgewist. Tot op de dag van vandaag herinneren we ons alleen de goede werken, terwijl andere in de vergetelheid zijn geraakt. Het is daarom heel gemakkelijk om bijvoorbeeld te geloven dat alle kunst vroeger goed was. Dit is echter niet waar. Net als nu waren echt goede kunstwerken toen zeldzaam. Maar omdat we niet anders weten, is het duidelijk dat we ook nu niet weten hoeveel werken als slecht werden beschouwd.
