tegenwoordig blijven veel mensen die zich zorgen maken over besmetting met het coronavirus liever thuis. Als ze er nog een hebben, ga dan zo snel mogelijk aan het werk, werk acht of elf uur vermomd en ga zo snel mogelijk naar huis naar de veiligheid van hun huis. Mensen socialiseren niet meer met elkaar op het werk, en dit is ook niet toegestaan. Mensen zijn eenzaam en vragen niet eens om gezelschap. Degenen die door moderne werkgevers werk vanuit het zogenaamde thuiskantoor of vanuit huis toestaan, zijn nog “slechter.”Je schudt je hoofd alsof je het niet kunt geloven. Laten we dit rechtzetten.
Pendelaars ontmoeten, zelfs tijdens het rijden met hun auto, bekende mensen, begroeten buren die net naar hun werk zijn vertrokken of zien hoe ze bladeren plukken in de volgende Tuin. Zeg gewoon hallo tegen elkaar en wissel een paar woorden uit, het is warm voor de ziel, je hersenen nemen het gesprek waar, bewustzijn wordt geactiveerd, een gevoel van harmonie wordt in het lichaam gegoten. Kijk gewoon naar elkaar, laat elkaar weten dat je naar elkaar kijkt, dat je geïnteresseerd bent in elkaar, en wissel zelfs een paar woorden met elkaar uit, dat je om jezelf en hem geeft.
Je vergeet niet te communiceren. De mensen die thuis mogen communiceren, communiceren online, in hun” thuiskantoor”, terwijl ze thuis acht uur worden opgesloten. Als ze geen camera op de computer installeren, zien ze niet hoe de klant eruit ziet, of hij nu de voorkeur geeft aan het aanbod of niet, kan de communicatie hangen. Er is een gebrek aan reflexen en het gesprek is “oppervlakkig”, maar ze zijn klaar, omdat ze moeten werken. De huishoudster doet het werk en het contract is gesloten, maar in wezen is het gesloten. Ze hebben niet de mogelijkheid om met collega \’ s te lachen, om een paar woorden uit te wisselen in de gang tijdens de vergadering, zoals degenen die naar hun werk pendelen dat hebben gedaan. Wanneer u een collega in de gang passeert of bij de koffiemachine ontmoet, geeft zelfs een vluchtige Vergadering u meer dan een online gesprek. Maak je geen zorgen, de situatie is wat het is.
Koester daarom alle” levende ” ontmoetingen die je toegestaan zijn en trek zoveel mogelijk uit alles. En in de tijd van de “post-veil”, keer opnieuw terug naar de vergadering, glimlacht en vreugde van gezamenlijke vergaderingen.
.
