[De Tsjechische Academie van Wetenschappen heeft een verklaring uitgegeven dat wetenschappers met succes zwaartekrachtgolven hebben gedetecteerd en gemeten. Er wordt gezegd dat dit een soort doorbraak is in de verkenning van de diepe ruimte en een nieuw tijdperk inluidt dat niet alleen voor de ruimtewetenschap van fundamenteel belang kan zijn. De detectie van zwaartekrachtgolven kan verstrekkende gevolgen hebben voor de menselijke technologische ontwikkeling, omdat het voorafgaat aan de mogelijkheid om de zwaartekracht te manipuleren. Tot nu toe zijn er echter alleen zwaartekrachtgolfdetectoren beschikbaar, en de enige andere zwaartekrachtgolfdetector die beschikbaar is, is de \’Gravity Wave Detector\’
.
Denk aan Albert Einstein, een van de belangrijkste wetenschappers van de 20e eeuw. In zijn relativiteitstheorie voorspelde hij minder dan een eeuw geleden het bestaan van zwaartekrachtgolven. Het principe van zwaartekracht is dat het zich voortplant door de ruimte net als licht of geluid, maar het is geen straling, maar een vervormde ruimtelijke verstoring. Halverwege de jaren zeventig slaagden wetenschappers erin om, in ieder geval indirect, zwaartekrachtgolven te bewijzen door middel van wiskundige berekeningen, en dit werd beloond met een Nobelprijs.

LIGO-detector

Vandaag de dag zijn wetenschappers echter bezig met de volgende stap om het bestaan en de principes van het universum te begrijpen. Vandaag de dag worden zwaartekrachtgolven niet alleen geteld, maar ook direct gedetecteerd en gemeten. Het instrument heeft de naam Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory (afgekort LIGO) gekregen . Het is een array van twee onafhankelijke detectoren die elkaars metingen bevestigen: de eerste bevindt zich in Livingston, Louisiana, VS, en de tweede is in bedrijf in Hanford, Washington. Dit zijn interferometers in de vorm van twee orthogonale buizen van 4 meter met een diameter van 100 cm. In de buizen wordt de interferentie van de laserstraling, of de pulsen ervan, gemeten nadat ze zijn gereflecteerd aan de uiteinden van de twee armen.

Een nieuw venster op de ruimte

Gravitatiegolven zijn een heel specifiek proces waarbij ze, terwijl ze zich door de ruimte voortplanten, uitrekken in de ene richting en samentrekken in de andere. Dit wordt weerspiegeld in het korter en langer worden van de interferentiearmen na de weerkaatsing van het laserlicht. Het bouwen van zo\’n detector was tot een paar decennia geleden echter technisch onhaalbaar, omdat het zou gaan om het meten van zeer kleine lengtes – een paar duizendsten van de straal van de protonkern.

De meting van zwaartekrachtgolven markeert het begin van een nieuw tijdperk in het ruimteonderzoek. De mogelijkheid om zwaartekrachtgolven te meten is een ander denkbeeldig venster naar het universum, aangezien wetenschappers tot nu toe alleen geïnteresseerd waren in het meten van verschillende vormen van elektromagnetische straling en neutrinobeweging.